Фото төшөрә, мәлде мәңгеләштерә...

Ысынлап та, районда фотохәбәрсе Наил Латиповты белмәгән, танымаған кеше юҡ. Хатта иң төпкөл ауылдарҙа ла уны олоһо ла, кесеһе лә үҙ кеше, туғаны кеүек ҡаршылай. Алсаҡлығы, ихласлығы менән һәр кемдең күңеленә асҡыс таба белә ул, хатта һөйләшмәҫ, йомоҡ кешеләрҙең дә "телен сисә".

Булмышы менән матурлыҡҡа, тәбиғәткә ғашик Наил фотоға төшөрөү серҙәрен бәләкәйҙән үҙләштерә башлаһа ла, фотохәбәрселек эшенә һуңғараҡ, тормош тәжрибәһе туплағас килә. Красноусолдағы 3-сө урта мәктәпте тамамлағас, бер йыл самаһы атаһы Нәжметдин ағай янында, быяла заводының транспорт цехында эшләп ала. Шулай ҙа тәбиғәт ҡосағында булырға, урман ҡыҙырырға яратҡан егет бында толҡа тапмай, күңеленә яҡын юлды һайларға ынтыла һәм Өфөләге урман техникумына уҡырға инә. Техникумды тамамлау менән махсус йүнәлтмә буйынса Пермь өлкәһенә, леспромхозға эшкә ебәрелә. Шул уҡ йылды Урал урман институтының ситтән тороп уҡыу бүлегенә имтихан тапшырып, уҡыуын дауам итә.

Сит яҡта солтан булғансы, үҙ яғыңда олтан бул, тигәндәй, 1984 йылда Наил тыуған яғына ҡайтырға ҡарар итә һәм ҡайтыу менән леспромхозда эш башлай. Тырыш, үҙ эшен төплө белгән һәм ойоштороу һәләтенә эйә булған Наилды күп тә үтмәй райкомдың идеология бүлегенә эшкә саҡыралар. Был йылдарҙа хеҙмәт алдынғыларына арнап "Боевой листок", "Молния"лар сығарыу, халыҡ контроле комитеты менән берлектә урындарҙағы етешһеҙлектәрҙе асыҡлау Наил Нәжметдин улы яуаплылығында була. Ә инде 1989 йылда редакцияға эшкә килә.

- Мәктәптә уҡыған йылдарҙан уҡ ҡулымдан фотоаппарат төшмәне тиһәм дә була инде, - ти өс тиҫтә йылға яҡын ғүмерен фотохәбәрселек эшенә арнаған Наил Нәжметдин улы. - Физика уҡытыусыһы Әсҡәр ағай Рәшитов ойошторған фотоһәүәҫкәрҙәр түңәрәгенә йөрөнөм. Студент йылдарында төркөм етәксеһе Рәшит Насиров ярҙамында фото-кино төшөрөү менән ныҡлап шөғөлләндем. Тап уларҙың ярҙамында ҡабатланмаҫ миҙгелде эләктереп ҡалырға, сифатлы итеп фотоға төшөрөргә өйрәндем,- ти Наил Латипов. - Редакцияла эш башлағас инде, ысын мәғәнәһендә үҙ мөхитемә ҡайтҡандай, күңел түрендә йөрөткән хыялыма ирешкәндәй булдым...

Башкөллө ижади эшкә сумды Наил Нәжметдин улы. Редакция машинаһы булмаһа, башта үҙ мотоциклында, һуңғараҡ машинаһында, кәрәк икән, көнөнә ике тапҡыр булһа ла командировкаға сығып китә торғайны. Журналистарҙа ваҡыт менән иҫәпләшеү тигән нәмә бөтөнләй юҡ, шикелле. Хеҙмәт алдынғыларын, ауыл уңғандарын фотоға төшөрөү менән генә сикләнмәй Наил Нәжметдин улы, ҡайҙа ғына булһа ла халыҡ менән аралашып, гәзит уҡыусыларҙы ҡыҙыҡһындырырҙай яңы темалар ҙа таба белә. Коллективта ла Наил Нәжметдин улы бик абруйлы, үҙ эшенең оҫтаһы булғаны өсөн генә түгел, эскерһеҙ, ихлас, ярҙамсыл, тура һүҙлелеге өсөн дә ихтирамлы. Үҙенә лә, башҡаларға ла талапсан. Ауыр саҡта иң беренсе булып ул ярҙамға килә, хеҙмәттәш кенә түгел, серең уртаҡлашыр ышаныслы дуҫ та. Теге йәки был сетерекле мәсьәлә хаҡында һүҙ сыҡҡанда төплө итеп үҙ фекерен белдерер, кәңәш итер. Ғөмүмән, тотош коллективтың терәге, алтын бағанаһы ул.

Ғаилә тормошонда иһә Наил Нәжметдин улы ышаныслы ир, йүнсел хужа, хәстәрлекле атай, ҡартатай. Ҡатыны Асия Рәшит ҡыҙы менән өс бала үҫтереп, матур тәрбиә, белем бирҙеләр. Райондың статистика бүлеге етәксеһе булып эшләгән Асия Рәшит ҡыҙы ла булмышы менән тәбиғәт балаһы, матурлыҡҡа ғашик, уңған хужабикә. Алма ағасынан алыҫ төшмәй, тигәндәре уларҙың балаларына тап килеп кенә тора. Улдары Дамир, Рөстәм, ҡыҙҙары Альбина юғары белем алып, үҙ ғаиләләрен ҡороп, матур итеп эшләп йөрөйҙәр. Ата-әсәләренә оҡшап барыһы ла уңғандар, матурлыҡҡа, тәбиғәткә ғашиҡтар. Барыһы бергә йыйылһа, көндөң ниндәй булыуына ҡарамаҫтан, тәбиғәт ҡосағына сығалар, Яңы йылды хатта урманда ҡаршылағандарын беләм. Санкт-Петербургта йәшәгән һәм эшләгән Альбина оҫта фотограф, ҡулынан видеокамера, фотоаппараты төшмәй.

Ғүмер уртаһына Наил бай тормош, эш тәжрибәһе, уңыштар, табыштар, шатлыҡ-һөйөнөстәр менән аяҡ баҫа. Яратҡан эше, ныҡлы “тыл”ы - ғаиләһе, үткән йылдар хәтирәһе, хеҙмәтенең емештәре булған ижади эштәре - фотоһүрәттәре бар. Уның мәҙәниәт һарайында, редакция бинаһында ҡуйылған фотоһүрәттәр күргәҙмәһен ҡарап, тыуған яғыбыҙҙың матур тәбиғәтенә һоҡланабыҙ, үткәндәргә байҡау яһайбыҙ, абруйлы райондаштарыбыҙҙы, яҡташтарыбыҙҙы иҫкә алабыҙ.

- Йәш ырап, сәстәр салланып, улдарың үҙҙәре атай булып, эргәңдә ейән-ейәнсәрҙәрең "ҡартатай" тип йүгерешә башлағас та, үҙең дә һиҙмәй һәр эшеңә, ҡылығыңа баһа биреп, тормош юлыңды тәнҡит күҙлегенән барлай башлайһың икән. Улдарыма ниндәй өлгө булдым, тәрбиә бирҙем, үҙемдең атайлыҡ бурысын үтәй алдыммы тигән уй төшә башҡа. Үкенерлек түгел тим үткәндәремде, атайым Нәжметдин Шәрәфетдин улы менән әнейем Фәүзиә Мөхәмәтсадир ҡыҙының беҙгә биргән тәрбиәһен мин дә балаларыма түкмәй-сәсмәй еткерҙем шикелле. Һәр хәлдә, һәр береһенә эштән ҡурҡмағанда, ололарға ололоҡло, кеселәргә кеселекле, ярҙамсыл, әҙәпле, ғәҙел, ихлас булғанда ғына башҡалар һине үҙһенер, ихтирам итер тигән тәрбиә бирҙек. Ғөмүмән, үҙем булмышымдан, тормошомдан, балаларымдан ҡәнәғәтмен, - ти бөгөн Наил Нәжметдин улы.

Алдағы ғүмереңдә үткән йылдарҙың татлы емештәрен тиреп, тағы ла бейегерәк үрҙәргә артылып, ижади уңыштарға өлгәшеп, ғаиләң, балаларың, ейән-ейәнсәрҙәр шатлығында йәшә лә йәшә, ижад ит әле, Наил Нәжметдин улы.