Күңелемдә йәшәй хөрмәтем

Рәшит Ғәзизулла улы байтаҡ йылдар тыуған ауылында зоотехник була, артабан Стәрлетамаҡ ҡалаһына күсә, унда күн эшкәртеү комбинатында эшләй. Стәрлетамаҡтағы әҙәби мөхиткә ылығыуында яҡташыбыҙ, шағир, драматург Кәбир Аҡбашевтың роле ҙур була, өлкән ҡәләмдәшенә ул бөгөн дә рәхмәтле.

Р.Заһиҙуллин “Тик тә тик”, “Беҙ үҫкәс”, “Өләсәйемә булышам”, “Әкәмәтле телефон”, “Ҡояш көлгән һайын” тигән шиғырҙар һәм “Өләсәйең өйрәтмәнеме әллә?” тип исемләнгән хикәйәләр йыйынтығы авторы.

Шағирҙы райондаштары исеменән юбилейы менән ҡотлайбыҙ һәм һүҙҙе уның үҙенә бирәбеҙ.

* * *

Мин Ғафури районы Татар Саскүле ауылында 1939 йылдың 3 сентябрендә донъяға килгәнмен.

Атайым Ғәзизулла һәм әсәйем Фатима “Ҡыҙыл Саскүл” исемле колхоз ағзалары булған. Ауылда ете йыллыҡ мәктәпте тамамлағас, Совет Армияһына саҡырылғансы ауылда хат ташыусы булып эшләнем.

1958 йылда һалдат хеҙмәтенә саҡырылып, 1962 йылға ҡәҙәр хеҙмәт иттем. Хеҙмәтемде тултырып ҡайтҡас, комсомол путевкаһы менән килеп Стәрлетамаҡта бер йыл эшләгәс, атай-әсәйем ҡартайған булыу сәбәпле, тыуған ауылыма ҡайтырға тура килде.

Тыуған яҡҡа ҡайтҡас, Аҡкүл автомашиналар ремонтлау заводында слесарь, унан һуң “Уфимтрансстрой” тресында хоппер-дозатор, механик-составитель эшен башҡарҙым.

Ҡулыма ҡәләм алған саҡты хәтерләмәйем дә, кескәй саҡтан уҡ ҡәләм менән дуҫлашып киттем. Йәғни гәзиттәргә хәбәрҙәр яҙғыланым, шиғырҙар яҙып ғазапландым. Стәрлетамаҡта тупланған ижади түңәрәктәрҙә ҡатнаштым.

Шиғырҙар яҙып яфаланып йөрөүем бушҡа китмәгән. 1981 йылда Башҡортостан китап нәшриәтендә “Тик тә тик” исемле (балалар өсөн) тәүге китабым донъя күрҙе. Бына шунан һуң ундан артыҡ китабым баҫылды. Матбуғатта күренгән китаптарҙы әйткәндә, улар 18-гә етте.

Инде йәшем 80-гә етеп килгәндә ҡәләмемде ҡулымдан төшөргәнем юҡ. Хоҙай ҡушһа, артабан да ташламам тигән өмөт менән йәшәйем. Яҙғандарымдың беренсе башлап районыбыҙ гәзиттәрендә баҫылыуын иҫтә тотоп, уларға хөрмәтем күңел түрендә йәшәй.

Кем тиһәгеҙ,

Мин үҙем дә

Ҡәләм тотҡан

Буламын.

“Һәм башҡалар”

Тигән ерҙә

Исемлектә

Торамын.

Иҫең китер:

Булһа була

Шундай тәтәй.

Танымайса

Үҙ бисәһен

Килеп күреште

Мәтәй.

Ниңә урлашаһың,- тигәс,

Аҡланып тора Ғүмәр.

- Урлашмаһам, малайыма

Алиментты кем түләр?

Кемгә һыйынырға тиһәм,

Туғандарға һыйынам.

Бына тағы тыуған яҡҡа

Ҡунаҡҡа тип йыйынам.

“Ҡоро ҡашыҡ ауыҙ йырта”,

Шуны иҫкә алығыҙ.

Һеҙгә күстәнәс алырға

Бер аҙ аҡса һалығыҙ.

Һин Хәмитте

“Тыйнаҡ” тиеп

Маҡтама.

“Мин тыйнаҡ” тип

Ул былай ҙа

Маҡтана.

Монгол сихырсыһы Оол

Килгәс беҙҙең ауылға,

Ҡәмәр килен дә йөрөнө

Сеанстар алырға.

Әллә ни булды киленгә

Сеанстарҙан бирле.

Көнө еткәс, Мирғәлегә

Бер малай табып бирҙе.

Тик ошо сабый хаҡында

Һүҙҙәр йөрөй ауылда:

Һуйған да ҡаплаған, тиҙәр,

Ул сихырсы Оолға.

Азалияны яратыу

Шунан һиҙелеп тора:

“Минең Әжәлиәм” тиеп

Ире өҙөлөп тора.

Оҙон һумдар эҙләй-эҙләй

Боҙолдолар балалар.

Атай-бабай йыйған малды

Һатып бөтөп баралар.

Ауылды бар тип белмәгән

Ҡайһы ҡалаға ҡара.

Уйлап торһаң, һәр ҡала ла –

Ауыл тыуҙырған бала.

Балыҡтан буш ҡул менән

Ҡайтыу бер ҙә килешмәй.

Кибеттән балыҡ алдым

Өйгә ҡайтып килешләй.

Беҙҙе һимерткән дәүер,

Туйып һикерткән дәүер,

Унан кикерткән дәүер,

Ашаған табағына

Хатта төкөрткән дәүер.

Беҙҙе илерткән дәүер,

Астан тилмерткән дәүер...

Ата ялҡауға һүҙем бар:

Йәшәйһең инде бушҡа.

Һин тыуғансы, бер таш тыуһа,

Ышҡыныр ине сусҡа.

Ҡатындар һөйләй башлаһа,

Нишләһен инде ир-ат.

Үҙ фекерҙәрен әйтергә

Етмәй ҙә ҡала сират.

Хөбби еңгәй

Был донъяның

Ҡыҙыҡтарын

Татып бара.

Ир елкәһенә

Атланып,

Теҙгененән

Тартып бара.